miércoles, 13 de abril de 2011

MARQ: desde Rusia con amor




El arca rusa (Russkiy kovcheg), de Alexander Sokurov 2002, me hizo soñar con pisar el suelo del Palacio de Invierno, Museo del Ermitage, algún día.
Rodada en único y magistral plano secuencia, por el que pasan unos 800 actores y actrices que ensayaron sus entradas durante meses.Impresionante trabajo de equipo. La cuarta toma fue la perfecta.
El punto álgido es el baile final, donde la orquesta sinfónica dirigida por Valeri Gérgiev nos deleita en una deslumbrante puesta en escena.
Se rodó el día 23 de diciembre de 2001, al tener que cerrar el museo al público, sólo se disponía de esa jornada.
Ahora en Alacant tenemos un trozo pequeño de todo lo que alberga ese palacio invernal, sabor ruso en la costa mediterránea.

viernes, 8 de abril de 2011

Clint,el único hombre que no me falla




Estoy loca por este hombre desde que era una niña, cuando pensaba que por nacer en Lorca, cerca de Tabernas, mi madre podría haber tenido un affair con él mientras rodaba un western y yo ser su hija, más tarde pensé que mejor no serlo porque Clint Eastwood me pone; me da igual que me digan que es viejo, es, profesionalmente hablando, lo más honesto, lo más inteligente, el tío con más delicadeza para tratar cierto temas que conozco; es verdad que algunos finales le han sido'propuestos' (véase 'True Crime' Ejecución inminente, de la que mi final es esa mano de la esposa golpeando el cristal).
Me gustan los finales que no lo son, no me preocupa no saber cosas, dejar abiertos algunos temas; me importa más cómo me lo cuentan: cómo lo ruedan y lo montan...y le adoro por ello.
Si en mi vida he tenido amores platónicos sin duda él es mi número uno, el dos es Connery y el tres ahora es Hugh Laurie, que me recuerda tanto a Clint...le falta ponerse a dirigir cine y que me conmueva como lo hace Eastwood.

Espero su cine como espero la primavera, con ganas de estrenarla y vivirla.

The tree of life


cuánto llevamos esperando para disfrutarla? uf, parecen siglos....promete ser una de las mejores películas del año.
Malick no defrauda, tras visionarla quedé presa de sus imágenes, de la fuerza y forma con la que alguien se repone del dolor profundo por la pérdida de un hijo. Impresionante.

Melancholia


Nuria Het me ha hecho llegar el trailer de la nueva película de Lars Von Trier, qué ganas!!!

martes, 29 de marzo de 2011

De primavera
















A mi ventana llegó la primavera, brotaron mis freesias y los tulipanes botánicos; adoro los bulbos y su aroma, me hacen olvidar todo lo malo y me alegran. Es la primera vez que algo que yo he plantado crece, mis flores predilectas y mi perejil, rico, rico.

martes, 8 de marzo de 2011

Andrea Fernández una viajera imparable, una mujer feliz

Hai palabras macho e femia:
cravo e punta.

Hainas tamén verde e gris:
...herba e chumbo.

Hai palabras doces:
malvasía.

Hainas tamén agres:
gaiola.

E palabras ferramenta:
Igualdade!

Daniel Craig es Bond, James Bond

En el día Internacional de la mujer se ha presentado este spot.
Ojalá que muy pronto no haga falta reivindicar nada, que la igualdad sea verdadera y no necesitemos celebrar ni día de la mujer,ni del hombre, ni orgullo gay... como dice mi amiga Andrea: ya toca.

miércoles, 2 de marzo de 2011

Maestro Iñaki

Hay una voz que me ha acompañado durante muchos años de escucha de transistor, la de Iñaki Gabilondo; es siempre un verdadero placer para los oídos, el gusto,el alma disfrutar de sus palabras; enorme persona, sabio periodista, te echo de menos en las ondas...por eso me alegro tanto al escucharte por casualidad. Maestro, aunque no te guste que te lo digan, de gran dignidad estás hecho, por muchos años Iñaki, te buscaré..

En días como hoy - Iñaki Gabilondo: "En nombre del periodismo no se deben arrodillar los demás valores"

lunes, 28 de febrero de 2011

Los Coen, unos hermanos de Cine


Los Coen lo hacen muy bien, vaya reparto: un genial Jeff Bridges, insuperable, una niña, homenaje a aquella que gritaba eso de ¡Predicador! en El jinete pálido de mi Eastwood, pero con más fuerza y pocas tonterías, una producción artística estupenda y algunos planos que me recordaban Sin Perdón....una película redonda si entendemos por redondo el 10.
Poco importa que True Grit ya se hubiera hecho en la època dorada del western; los Coen tocan y convierten en oro. Es una pena que no se haya reconocido mérito alguno con un premio en los Oscar de este año, cierto que la calidad de los intérpretes era alta,pero quedarse sin ninguna estatuilla........bueno los oscar no son garantía de nada y en su historia ha habido, hay y habrá grandes equivocaciones o faltas graves,.. a mí me ha gustado muchísimo, paso de los premios. Me emocionó salir del cine sabiendo que había saboreado una gran película y eso es lo que realmente importa.

Black Swan: inquietante y maravillosa


El año ha empezado con buenas e interesantes películas pero esta me parece sublime.

martes, 15 de febrero de 2011

Qué grande es Dafoe !!

Mis amigos de Filmin han colgado este spot en su blog de cine y lo pillado prestado para que lo veáis desde aquí: